Ben kendi hayatımdan aptal aptal yakınırken, bazı insanlar terör kurbanı oluyorlar. Sabah sabah Hakkari'de bir Kimya Mühendisi'nin öldürüldüğünü, öğretmen eşinin de ağır yaralandığını öğrendim mesela... Başka bir şehirde köy korucularının kaçırıldığını, yardıma giden güvenlik güçlerine bombalı tuzak kurulduğunu ve yararlıların olduğunu... Amaçsız insanların, hiçbir yere varmayacak, asla tatmin olmayacak, hiç dinmeyecek savaşı bu. Olmayan yasakları varmış gibi gösterip, halkı yanıltarak kendi iğrenç çıkarları uğruna kullanan bir grup insanın kendi vicdanıyla hesaplaşması belki de... Vicdanlarının sesini bastırabilmek için öldürüyorlar belki, kim bilir?... Kulaklarında çınlayan masum insanların çığlıklarını duydukça, duymamak için yok ediyorlardır belki de. Ama ne kadar öldürürse o kadar yükselecek o çığlıklar. En çok da haklarını savunduklarını, koruduklarını iddia ettikleri halktan insanların canına kıyıyorlar. Daha dün, karnında bebeğiyle bir anneyi vurmadılar mı? 7 aylık hamile anne dün öldü, bebeğiyse bu sabah... Acımıyorlar ama merhamet bekliyorlar. Hak-hukuktan anlamıyorlar, adalet istediklerini söylüyorlar. Tek bir sorum var : rahat mı batıyor??
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder